“Erken wat is want wie zijn wezen ont-kent zit vast”
Deze one-liner staat standaard onder ieder emailbericht die ik verzend.
Ken je dat? Vastzitten? Het gevoel hebben niet in beweging te kunnen komen?
Niet verder te komen, geen kant op te kunnen?
Om hierin verder in te kunnen komen is het noodzakelijk dat we erkennen en vervolgens accepteren dat iets van ons is en niet van de ander.
We have to own it!!
Erkennen wat van en in ons is, of we dat leuk vinden of niet.
Accepteren dat je eigenschappen hebt die je meer en/of minder waardeert.
Vaak her-kennen we eigenschappen niet omdat deze zich in onze `schaduw` bevinden.
Eigenschappen die de ander je haarfijn kan laten zien of laten voelen.
Zo kan iedere relatie een goede spiegel voor je zijn. De mens komt, als sociaal wezen, het best tot zijn recht in de ander, zijn of haar sociale omgeving.
Zou het daarom ook zijn dat er bij problemen vaak voor het isolement wordt gekozen? Denk daar maar eens over na!
“Als ik me-zelf afscherm voor mogelijke pijn, scherm ik mij-zelf ook af van liefde, plezier en creativiteit”
Kom letterlijk in beweging, zet de eerste stap, ga wandelen bij voorkeur in de natuur want daar ont-dek je meer!
Laat het oordeel los, spiegel je-zelf, erken en accepteer!
